Sony A7II: mijn eerste impressie (deel 2)

[Portmixus]

Dit is het vervolg op Sony A7II: mijn eerste impressie (deel 1)

Sony A7II in de praktijk

De A7II behoort zeer duidelijk tot de A7-familie: de body heeft dezelfde vormen en deelt ook veel componenten met de andere A7-broertjes. Maar het is ook zeer duidelijk dat de A7II een heel stuk volwassener is geworden. Het eerste wat je opvalt als je de A7II vast hebt, is het toegenomen gewicht van de camera.

Dat heeft zowel een positief als negatief kantje: Systeemcamera’s hebben een groot stuk van hun populariteit te danken aan het gewicht en de compactere afmetingen. Maar de A7II voelt ook enorm degelijk en solide aan. Het is een camera waarbij alles goed afgewerkt is, inclusief de lak van de behuizing. De behuizing is volledig van een metaallegering en je hebt meteen het gevoel dat je met een stevige camera aan het werk kan gaan. Heb verschillende fotografen deze camera laten voelen: hun indruk was meteen "wow, wat een bouwkwaliteit" en vonden de camera ook zwaarder dan hij eruit zag. 

Ter vergelijking: de A99 weegt met batterij 825g, de A7II met batterij  weegt 605g. Dat is overigens een dikke 100g meer dan de A7. De connectie (vatting) tussen lens en body is ook strakker wat zeker een pluspunt is. Kortom, bouwkwaliteit is super.

Het sluitergeluid is niet van de allerstilste. Vergeleken met de A99 heeft de A99 een iets meer "zip"-achtig geluid, de A7II is meer "tjak"-achtig. Vergeleken met de A7R is de A7II wel een heel stuk stiller dankzij de elektronische voor-sluiter.

De grip is een heel stuk ergonomischer wat daar ook aan bijdraagt. De sluiterknop is verplaatst van de bovenkant van de camera (naar analogie met de RX1-camera’s) naar de voorzijde van de camera zoals de meeste fotografen het gewend zullen zijn. De sluiterknop moet je wel iets dieper indrukken t.o.v. de vorige A7-camera. 

Opstarten gaat zoals Sony beweert inderdaad een heel stuk sneller, maar echt ogenblikkelijk is het zeker niet. Maar deze vooruitgang zal voor velen welkom zijn. Het opstarten vanuit de uit-positie is ongeveer zo snel als uit stand-by. Net zoals bij de vorige A7-camera’s kan je de afstandsbedieningsmodus apart inschakelen in het menu zodat je altijd een IR (infra rood) afstandsbediening kan gebruiken, echter moet je hierbij oppassen dat de camera dan niet meer in stand-by modus gaat om de batterij te sparen. Als je camera dus niet in stand-by gaat, denk dan even aan de afstandsbedieningsmodus in het menu!

Over de beeldkwaliteit kan ik heel kort zijn, het deelt de sensor met de A7 dewelke heel erg goed is. 

De beeldstabilisatie is zo’n grote feature van deze camera: ik schuif het niet onder stoelen of banken, beeldstabilisatie op een Full-Frame E-mount camera is waarop ik al lange tijd wacht. En het stelt helemaal niet teleur! De beeldstabilisatie werkt met elke lens (ook niet-Sony lenzen) en ook tijdens het filmen. De stabilisatie werkt ook op het zoekerbeeld, net als bij de A77II. Beeldstabilisatie is ook enorm handig en werkt erg goed als je handmatig wil scherpstellen via de scherpstelvergroting. De kleinste beweging wordt zo uitvergroot dat je onderwerp hevig op en neer beweegt. Met beeldstabilisatie ingeschakeld worden deze beweging sterk afgevlakt waardoor je zelfs bij dergelijke vergrotingen nauwkeurig handmatig kan scherpstellen. De A7II was de eerste Sony camera met sensorstabilisatie waarbij de zoeker ook gestabiliseerd werd bij het half indrukken van de sluiterknop. Toch is het sensorstabilisatie systeem van de A7II helemaal anders en geïnspireerd op het systeem van Olympus. Bij de A77II (en andere A-mount camera’s) is de beeldstabilisatie hoorbaar als deze werkt. Op de A7II hoor je deze helemaal niet. Als je een lens zonder elektronische contacten gebruikt (b.v. oude manual focus lenzen van Leica), dan kan je in het menu instellen welke brandpuntsafstand deze lens heeft zodat het stabilisatiesysteem zich daaraan aanpast. Voor Sony-lenzen gebeurt deze brandpunt afhankelijke stabilisatie automatisch. Onderstaande video geeft het effect van de beeldstabilisatie in real-time weer wanneer je scherpstelvergroting gebruikt (focus magnifier).

Het werd genomen terwijl ik de camera met half gestrekte armen een beetje boven mijn hoofd hield. Er werd maximaal vergroot op het beeld om het effect van stabilisatie het duidelijkst te laten zien. Het verschil is opmerkelijk! Beeldstabilisatie is de "WOW"-factor van deze camera! Het werkt ook voortreffelijk met niet-Sony lenzen.

De autofocus is goed (en wel wat beter dan de A7), maar persoonlijk vind ik de autofocus van de A6000/A5100 nog beter in daglicht voor bewegende onderwerpen, tenminste om het bewegende onderwerp te volgen (tracken). Dat heeft grotendeels te maken met de bredere spreiding van de snelle PDAF-punten op de A6000/A5100 (die bevinden zich op quasi het hele scherm). Vergeleken met de A7 is de A7II wel degelijk een stap voorwaarts maar verwacht geen grote sprongen t.o.v. de A7 (dewelke eigenlijk ook al goed was). De scherpstelling is snel van shot tot shot, voor onderwerpen dichtbij of ver. Continu scherpstellen gaat ook erg goed voor kleine bewegingen (b.v. een persoon die een gesprek voert met een ander staat nooit helemaal stil, deze kleine bewegingen vangt de A7II heel goed op!). 

In donkere omstandigheden (b.v. binnenhuis met sfeerlicht) vertraagt de scherpstelling (zoals bij elke camera), maar de snelheid is nog behoorlijk en de nauwkeurigheid is zeer goed met de Zeiss 55mm F1.8. De A7II geeft in deze omstandigheden de A5100/A6000 het nakijken. Het is erg indrukwekkend om te zien dat zelfs om zeer moeilijke onderwerpen de A7II nog kan scherpstellen terwijl de A5100/A6000 er de brui aan geven. Tenminste als je breed-veld AF gebruikt. Ook vergeleken met de A99 is de A7II een heel stuk betrouwbaarder in donkere (en zeer donkere) omstandigheden.

De A99 heeft een zeer goed centraal scherpstelpunt, maar de overige scherpstelpunten zijn niet heel erg betrouwbaar of snel in donkere omstandigheden. Met de A7II zijn alle scherpstelpunten in het grote centrale gedeelte (waar de PDAF punten zich bevinden) gelijkwaardig. Typisch voor de A99 is de “zenuwachtige” scherpstelling als het (echt) donker wordt. De camera vindt het onderwerp vrij snel, maar heeft moeite om echt op het onderwerp scherp te stellen en probeert met kleine beweging zijn onderwerp te “voelen”. De A7II doet het “rustiger” maar toch aan een redelijke snelheid en kan zonder al teveel moeite wel op het onderwerp vergrendelen. Wat snelheid betreft waarmee ik uiteindelijk kan afdrukken, daar zijn beide camera’s aan elkaar gewaagd als ik het middelste scherpstelpunt op de A99 gebruik (hoewel ik de A7II verkies omdat deze betrouwbaarder lijkt te zijn). Maar de nauwkeurigheid waarmee de A7II scherpstelt, is duidelijk beter (maar dat betekent daarom niet elke keer even “perfect”). 

Voor zij die graag AF-C gebruiken om kleine bewegingen op te vangen van een onderwerp (bv. mensen die een babbeltje slaan, staan nooit helemaal stil) heb ik goed nieuws. De A7II kan veel sneller inspelen op kleine bewegingen of bewegingen aan een constante snelheid naar of van de camera weg. Wat de A99 "aarzelt" en wacht om iets te ondernemen (scherpstellen in dit geval), speelt de A7II onmmiddellijk in op de beweging met als gevolg dat de camera daadwerkelijk continu scherpstelt.

Dit is natuurlijk grotendeels gevolg van de optimalisatie van E-mount camera's voor video (waar continu scherpstellen per definitie gebeurt) en het contrast gebaseerde AF-systeem dat in staat is om kleine (on)scherpte verschillen meteen te detecteren. 

Hiermee is het verhaal niet ten einde. De A99 heeft een schitterend AF-hulplicht, dat onder de vorm van een rood patroon op het onderwerp schijnt (enkel met centraal scherpstelpunt). Daarmee kan de A99 duidelijk beter scherpstellen dan wwanneer dit licht is uitgeschakeld. De A7II heeft ook een AF-hulplicht, maar dit licht is een fel oranje licht waarmee je je onderwerp verblindt. Meer nog, het oranje hulplicht lijkt de A7II niet te helpen om sneller scherp te stellen, maar verbetert de nauwkeurigheid wel. In de praktijk gebruik ik het rood AF-licht van de A99 wel, terwijl ik deze van de A7II wellicht uitgeschakeld zou houden. Al bij al zou ik durven stellen dat ik de scherpstelling van de A7II verkies boven deze van de A99. Zeker voor scherpstelnauwkeurigheid zowel in AF-S als AF-C.

Noot: ik had voor deze eerste indruk enkel de Zeiss 55mm F1.8 als FE-lens ter beschikking op de A7II. (By-the-way: die Zeiss 55mm F1.8 is ON-GE-LO-FE-LIJK goed!!)

Kritische bemerkingen

Voor fotografen zoals mezelf die graag zelf een lokaal scherpstelpunt selecteren (hercomposeren vanuit het centrum scherpstelpunt is in feite GEEN goede methode tenzij je met hoge F-waarden schiet waarbij het weinig uitmaakt) is het selecteren van een scherpstelpunt met de A7II een heel stuk trager dan met de A99. Je hebt geen joystick op de A7II waarmee je snel van scherpstelpunt kan wisselen. Als je lokale scherpstelling hebt geactiveerd in het menu (of hebt toegewezen aan een van de instelbare knoppen) moet je eerste drukken op de centrale “OK” knop om vervolgens met de pijltjestoetsen het scherpstelpunt te verplaatsen. De A7II heeft 25 selecteerbare scherpstelpunten waardoor het verplaatsen naar het gewenste punt uiteraard nog trager verloopt. Een aparte joystick waarmee je ten allen tijde het scherpstelpunt kan verplaatsen had zeker goed van pas gekomen. Een touchscreen kan in vele situaties zeker ook bijdragen aan een snellere selectie hiervan.

Leuk om weten is wel dat de EYE-AF functie (waarbij een druk op de knop ervoor zorgt dat op de ogen wordt scherpgesteld) ook werkt als je een lokaal scherpstelpunt selecteert. Er gebeurt dus een override van het gekozen scherpstelpunt naar de ogen. Je lokaal AF punt mag hopeloos uit de richting zijn, een druk op de EYE-AF knop stelt automatisch op de ogen scherp. De camera moet wel een gezicht herkennen om op de ogen te kunnen scherpstellen.

Tegenover de A99 is het ook jammer dat Sony er niet heeft aan gedacht om de zoeker uit te schakelen als het scherm is uitgeklapt. Als je op heuphoogte fotografeert, moet je opletten dat je de camera niet te dicht bij je houdt: ondanks een uitgeklapt scherm denkt de A7II nog steeds dat je wilt fotograferen via de zoeker en schakelt van scherm naar zoeker. De A99 (en andere SLT camera’s) hebben dit tamelijk vervelend kwaaltje niet.

ISO auto werkt net als bij de vorige modellen ook in de M-mode. Toch heeft Sony niet van het moment gebruik gemaakt om een intelligentere ISO auto met instelbare minimum sluitertijden te programmeren. Intelligent is het ISO auto systeem wel door rekening te houden met de gekozen brandpuntsafstand. Gebruik je een telelens, dan wordt een hogere ISO gekozen om een voldoende korte sluitertijd te bekomen. Bijvoorbeeld voor een 200mm lens kiest de camera een ISO zodat je een sluitertijd van 1/250^ste bekomt. Bij lenzen met een lage brandpuntsafstand, wordt een lagere ISO gekozen met een langere sluitertijd, maar nooit lager dan 1/60^ste seconde.

Batterijleven is geen sterk punt van deze camera. Maar om eerlijk te zijn is dat geen sterk punt van alle systeemcamera’s. Door het continu gebruik van live-view (d.w.z. dat de sensor het scherm de hele tijd is geactiveerd om te fotograferen) zijn systeemcamera’s echt energievreters. Maar ondanks de toevoeging van beeldstabilisatie, blijft het aantal foto’s dat je kan nemen met de A7II min of meer gelijk met deze van de A7 (zo’n 300 foto’s voor een volle batterij, bij koud weer minder...ik houd Wi-Fi en NFC ingeschakeld.). Om het energieverbruik wat te temperen kan je in het menu de Wi-fi en NFC uitschakelen (vliegtuigmodus) en de stand-by modus op 1 of 2 minuten zetten. De camera wekken van de uit-stand of stand-by stand gaat ongeveer even snel.

Conclusie: De A7II is op alle vlakken een verbeterde A7. Vooral toevoeging van een voortreffelijk beeldstabilisatie systeem aan de A7 maakt de A7II een schot in de roos. Het is uiteraard voor iedereen persoonlijk, maar de beeldstabilisatie alleen al maakt deze camera een upgrade of aanschaf waard. De bouwkwaliteit is zeker PRO-grade, de ergonomie is heel goed (zeker met grip).

Op een significant verbeterd autofocussysteem (dat zelfs met snellesport meekan) is het wellicht wachten tot de A7III, maar dankzij kleine aanpassingen aan het bestaande autofocussysteem kan je met de A7II aardig uit de voeten in de meeste situaties ook bij weinig licht. Vergeet niet minstens 1 extra batterij aan te schaffen…

Als de A7II een voorbode is wat we mogen verwachten van een eventuele A7RII of A7SII…2015 wordt een leuk jaar!

[.CeVe.]

ik heb onlangs de A7II ook gebruikt voor enkele uurtjes. Als jarelange Nikongebruiker (ex A700 en A850 gebruiker toen sony nog OVF camera’s uitbracht) D7000, D7100, D800 en D810; heb ik best wel wat ervaring met Nikon camera’s, zowel de top crop-camera’s als de top full frame camera’s.

Ik ken de nexlijn van de nex 5n waarmee ik af en toe fotografeer en had de mogelijkheid eindelijk eens te spelen met een full frame systeemcamera. Spelen dacht ik toen nog want hoewel de nex enkele leuke extra’s heeft tegenover de oerdegelijke DSLR’s (zoals tiltable scherm, compactheid, touchscreen,...)  voelde ik me nooit comfortabel dit als primaire camera te beschouwen. Als ik met de NEX 5N een portretje wil nemen van iemand krijg ik niet de reactiviteit en gemak van instelbaarheid die het me “makkelijk” maakt 5000€ te geven aan een D810 en 24-70 lensje. Die laatste combo laat me toe het focuspunt al juist te hebben staan op het moment dat ik de camera nog maar naar boven breng en het lensje laat je niet tot 1 tellen om gefocust te staan. Ik ben erg gevoelig aan “sukkelen” als mensen vragen een fototje te nemen; iedereen zijn noden varieren hier natuurlijk.

Toen ik de A7 II begon te gebruiken merkte ik al snel dat de camera me op geen enkele manier hetzelfde gevoel gaf als de Nex 5N (die ik dan ook nooit gekocht heb om als PRO-grade camera te gaan werken). Bij het vastnemen en het waarnemen van de build werd onmiddellijk duidelijk dat deze camera serieus genomen wou worden. Op de camera was een droom van een lensje geschroefd, de CZ 55mm F1.8 die dan nog eens stillevens ging nemen bij ISO 6400 en een sluitertijd van 1/10 en schijnbaar zonder moeite [wauw, zo snel kon een camera mijn houding doen veranderen van ‘een speelvolle kom eens hier’ naar ‘verder spelen zou me wel eens geld gaan kosten’]. De ervaring werd ondersteund door de ISOprestaties van de sensor die het de  EVF (waar ik nooit fan van was, reden om over te stappen naar Nikon toen sony de A58 uitbracht) makkelijk maakte om zelfs in duisternis te tonen op welke tekst ik was aan het focussen. Een kritisch persoon zou opmerken dat de kwaliteit van het zoekerbeeld en de refreshrate minder werd in deze omstandigheden maar een verstandig persoon zou dan weer door hebben dat ik zonder de A7 II mijn camera al lang had weggelegd, verveeld met de veel te ruizige of bewogen foto’s. Wat me nog meer verbaasde was dat de AF het nog zeer behoorlijk deed, welliswaar op wide area autofocus waarbij de camera veel AF punten kan benutten maar als de camera het in deze omstandigheden goed doet is on sensor AutoFocus ver gekomen sinds de start van de nexlijn. AF gevoeligheid tot -1EV? Echt Sony, wie hou je voor de gek of wil je bewust een kiekeboe effect bekomen als reviewers je lauweren om je AF prestaties bij dimmere lichtomstandigheden?

Snel begon ik onder de indruk te geraken van de snelle liveview, tiltbaar scherm, zichtbaarheid in de duisternis, IBIS, WYSIWG, vlotte (herkenbare) menu’s, compactheid, gewicht... Het duurde ook niet lang of ik begon me zelf wel te zien fotograferen met het niet te onderschatten 55mm lensje. Hier liep ik wel tegen één van de eerste nadelen op: de lensselectie... Ik heb persoonlijk nood aan een workhorse lensje (zoals ik het graag noem). Een lensje dat als het moet in 60 a 70% van de situaties inzetbaar is (niet per sé de ideale keuze en de lens hoeft niet altijd mee maar ze KAN het). Bij Nikon, Sony en Canon denk ik ik aan de 24-70 F2.8 lenzen die wide open scherp (genoeg) zijn tot in de hoeken op elke brandpunt zonder nadenken en met snelle zelfzekere AF.

Indien ik overstap zal ik echter de CZ FE 24-70 F4 niet kopen. Ik ben niet onder de indruk van het lensje omdat ik in dit bereik enkel een Zoomlens accepteer die F2.8 is, omwille van artistieke redenen, omwille van lichtsterkte maar vooral omdat dit de inzetbaarheid sterk vergroot. De CZ is, als ik de reviews lees, ook niet scherp genoeg naar mijn standaarden voor een 1200€ lens. Dit is natuurlijk zeer persoonlijk want ik geef bij een workhorse lens ook niet om de compactheid, de lens moet me vooral een gerust gemoed geven een groot aantal taken aan te kunnen. Natuurlijk moet je niet alle reviews blindelings volgen (ook de mijne niet) en natuurlijk wil ik dit lensje ook ooit zelf wel eens een kans geven maar voor mij lijkt dit momenteel een beperking aan het A7 systeem.

De 16-35 zou ik wel kopen omdat dit lensje wel zeer mooi doet wat ik verwacht van een wide angle volgens mijn behoeften. De 70-200 ben ik wel blij dat ze dit F4 hebben gemaakt omdat je nu eenmaal minder artistiek beperkt wordt door de beelden die je op 100-150-200mm trekt op F4 dan bijvoorbeeld op 28-35 of 50mm F4. De 70-200 wordt ook al snel zwaar dus een mooie compromis.

De CZ 55mm is een reden genoeg om een A7 II voor te kopen; pure magie in zakformaat en gestabiliseerd op de A7 II.

Ik heb gekeken naar adaptors maar de LA EA4 is zachtgezegd voor PROgebruik om te wenen. Het AF gebied is zelfs voor Full Frame camera’s uit de jaren 90 beschamend te noemen en de AF eenheid is ook niet full frame waardig; hier is een dikke tip naar de sony engineers: update dit met de AF eenheid die ook in de volgende Amount Full Frame camera zal zitten en je zal veel twijfelaars doen switchen.

Om mijn indrukken compleet te maken som ik ook nog enkele kleine puntjes ter verbetering op: de sluiterknop zit te diep en vergt tijd en moeite om in te drukken terwijl de grip sluiterknop wel prima is, jammer dus dat een grip de body overtroeft.

Waar ik ook aan gewend was geraakt was dat het instellen van het AF punt makkelijk is bij Nikon en een opdracht bij deze A7 II. Het aantal punten kan je ook niet kiezen hetgeen combineert in soms secondenlang scrollen met de wieltjes om van AF punt te wisselen. Als het aantal kiesbare punten vermindert zou worden zou dit snel kunnen gaan maar zou het AF systeem natuurlijk nog hetzelfde aantal kunnen blijven gebruiken.

Als laatste vond ik het jammer te ondervinden dat bij het uitklappen van het scherm je moet opletten de camera niet te dicht bij je te houden of de EVF schakelt in.

Al bij al een zeer fijne ervaring met een camera die me verbaasde zowel op vlak van autofocus als gebruik. Dit is moeilijk op papier te zetten maar de camera werkt erg prettig en het is moeilijk te geloven dat zo iets compact zo goed werkt en op vele vlakken beter is dan de D810.

Het gekste van al is dat Sony er in geslaagd is dit gestabiliseerde monster zo goedkoop weg te geven.

[Ralipo]

Zelf ben ik (momenteel) nog een amateuristische fotograaf, maar ik begin ondertussen wel op de beperkingen van mijn A58 te stoten. 

Ik heb dus een vrij grote drang om te upgraden naar een hoger model, en ook ineens over te stappen naar full frame. 

In het begin had ik dus niet veel keuze en was de A99 het logische gevolg.

Nu met de komst van de A7II zit ik in een enorm dilemma. Dit, uitgaande van de reviews, belooft een prachtige camera te zijn. 

Uiteraard zal ik nog wachten wat de A99II met zich mee brengt, maar dit zal de keuze niet makkelijker maken. Ik beschik niet over al te veel A mount lenzen dus een overstap naar E mount is wel degelijk een optie.

Wat me momenteel wel afschrikt is het vrij beperkte aanbod van E mount lenzen, en de enorm hoge (als pas afgestudeerde is alles enorm hoog uiteraard van prij uiteraard) prijs.

Natuurlijk is de A7II compacter dan de A99, en voor een persoon die zijn camera graag op reis meeneemt (zoals ik) is dit ideaal. 

Wat me dan weer tegenzit aan de A7II, en waar ik sterk naar uitkeek bij de A99 is het snel wisselen van autofocus punt. De A58 heeft ook geen joystick en dit is vaak enorm vervelend. Bij een upgrade verwacht ik natuurlijk een upgrade op zo goed als alle minpunten..

Als fotograaf ben ik vrij all round, ik trek portretten, landschappen, party, dieren, architectuur,... En hiervoor zijn veel verschillende lenzen natuurlijk vrij harde must wat de keuze dan weer meer naar de A99 brengt..

Advies om deze moeilijke keuze makkelijker te maken is altijd welkom :)! 

[NEXBert]

Mijn ervaringen met de A7II blijven louter bij een zeer oppervlakkige kennismaking. Hieruit kon ik wel opmaken dat de camera, zoals .CeVe. het reeds uitdrukte, serieus genomen wil worden. De camera voelt mede door zijn hogere gewicht (voor een systeemcamera althans) oerdegelijk. De materiaalkeuze van de gehele body vind ik persoonlijk geweldig. De autofocus en beeldstabillisatie leken mij tijdens een vluchtige test meer dan ok, geen spectaculaire veranderingen in vergelijking met een A77II, wat dus eigenlijk wil zeggen dat het op dit vlak wel goed zit. 

Sinds ik gestart met fotografie in 2010 overweeg ik regelmatig de aanschaf van een full-frame camera. Grootste obstakel voor mij was en is de kostprijs. Lenzen en body's zijn prijzig en daarbovenop devalueren de prijzen op de 2dehands markt zienderogen. Daarom opteerde ik tot op heden voor 2dehands APS-C camera's waarbij de prijs toch aanzienlijk lager is dan nieuwe full-frame toestellen. Lenzen durf ik gemakkelijker nieuw kopen omdat deze relatief waardevast zijn.

Of ik een A7II zou aanschaffen laat ik voorlopig in het midden. Qua nieuwprijs valt het alvast mee. Waar ik wel een probleem mee heb is het feit dat sommige A-mount lenzen te goed zijn om volledig over te stappen op E-mount. Je kan inderdaad wel een LA-EA4 adapter gebruiken maar deze is naar mijn mening ook niet goed genoeg. Een E-mount alternatief voor bv. een Minolta 200mm F2.8 of de Sony 70-400mm zie ik nog niet direct aan de horizon verschijnen. En stel dat deze alternatieve E-mount versies er komen, moet je dan al het A-mount materiaal vervangen? één PRO adapter die helemaal up-to-date is met de moderne camera's kan al veel van deze twijfels wegnemen...

[.CeVe.]

Ralipo,

Blij van te horen dat je enthousiast bent over de A58 en fotografie!

De A7 II lijkt me inderdaad een zeer mooie camera en zal voor veel mensen de juiste keuze zijn maar zoals bij elke camera is kiezen ook verliezen.

Kies je een compacter model dan gaat dit meestal gepaard met minder controle/knopjes, grip, robustheid, zoeker is meestal evenredig kleiner; een groter model is weer wat lastiger om mee te zeulen en meer aanwezig.

De ideale camera bestaat vaak uit stukjes van verschillende camera's, zo vind ik de touch AF op de nex 5n wel leuk en had dit het AF punt selectieprobleem zeer snel kunnen oplossen. Ik vind het tweede joystickje van de Nikon D4s ook wel een leuke oplossing.

De prijs kan ik je wel in volgen maar ook maar deels; je kan nu eenmaal niet enerzijds veel verlangen en anderzijds  verwachten dat dit weinig kost, want waarom betalen sommige mensen anders duizenden euro's voor een setje (bijvoorbeeld D810 + 14-24 + 24-70 + 70-200 kost meer dan 7500€).

Wat relevanter is, is de prijs/prestatie verhouding en of de prestaties van de nieuwe body een upgrade verantwoorden.

De prijs/prestatie verhouding van een A7 II is in mijn ogen fenomenaal: een adviesprijs ongeveer op de helft van de adviesprijs van de D810 is voor mij ongelooflijk.

De vraag over een upgrade kan alleen jij beantwoorden maar gezien je spreekt over een A99 denk ik dat het antwoord snel gegeven is.

Twee argumenten die je geeft kan ik overigens volledig volgen:

Beperkt lensaanbod en het snel wisselen van AF punt.

Mochten deze argumenten er niet zijn en gezien de A7 II goedkoper (vermoed ik) is dan een A99 II zou het geen discussie zijn en lijkt de A7 II de beste keuze. 

[Stel  bijvoorbeeld: er is een grotere lensselectie of een LA EA5 met AF module = A99 II en er is een joystickje]

Het is dus een kwestie van de voordelen van de A7 II hier tegen af te wegen.

Bvb: Compacter, gewicht, Sensorprestaties, E-mount (met toegang tot A-mount), prijs, ...

Wat het lensaanbod betreft: hoop ik echt dat Sony na of bij het introduceren van een A99 II, A7s II of A7r II uitkomt met een LA EA5. Lijkt me logisch. Ze kunnen verdienen aan de adaptor maar ook aan het feit dat mensen A mount lenzen gaan bijkopen voor hun Emount aanwinst.

Wat het wisselen van AF punt betreft was ik echt verschoten van hoe intilligent het Wide AF punt systeem werkt en ben ik zelf een grote fan van back button AF (met grote fan bedoel ik dat ik ondertussen al 2 jaar niet anders meer fotografeer). Hoe ik de A7 II exact zou opstellen moet ik nog verder finetunen maar het komt er min of meer op neer dat je de focus zoekt met de AF knop en dit loskoppelt van de sluiterknop. Een soort van instant wissel tussen AF-C en AF-S. Ben je op dat moment in een lastige situatie wat betreft focus kan je de autofocus operatie onderbreken op het moment dat je tevreden bent van de focus, je compositie kiezen en doordrukken op het moment dat je tevreden bent; gaat dan wel uit van een statischer onderwerp of een perinduculaire beweging van het onderwerp. DMF kan ook een oplossing betekenen maar het selecteren van het AF punt is net zoals de lensselectie zeker en vast een nadeel van deze camera.

Misschien komt er ooit een A7 uit met touch focus en/of instelbaarheid van het aantal Focus punten dat geselecteerd kan worden en/of met een klein joystickje maar tot het zo ver is kan je niet anders dan kiezen uit wat beschikbaar is.

Veel succes bij het afwegen van de dillema's.

Moest je mij vandaag laten kiezen tussen een A99 en een A7 II (eventueel nu al met LA EA4) kies ik keer op keer voor de laatste optie

Wat de A99 II gaat brengen kan je natuurlijk alleen maar raden, net zoals de prijs die je er voor zal moeten betalen.

[.CeVe.]

NEXBert,

Ik was ook aangenaam verrast door de autofocus.

De A77II is gouden standaard wat betreft autofocus dus je kan inderdaad goed refereren.

Prijs is natuurlijk steeds iets wat je in overweging moet nemen en moet afwegen tegen wat je verwacht er voor in de plaats te krijgen.

Wat is je motivatie om full frame te overwegen? Wat fotografeer je graag?

Als ik kijk naar Ralipo die graag landschappen, architectuur, portretten fotografeert en ik vergelijk dit met het aanbod van de 16-35 F4, CZ 55mm en 70-200 F4 dan lijkt FF me wel interessant.

Licht de nadruk natuurlijk op macro en wildlife is crop zeker en vast een zeer goeie overweging.

Als je schrijft E-mount alternatief voor de 200mm F2.8, bedoel je dan equivalent?

Er is toch namelijk de FE 70-200 F4.

De 70-200F4 op een A7 II zal in mijn ogen al beter presteren dan de 200mm F2.8 op een A77 II en bovendien de mogelijkheid geven om te zoomen. Ik zal altijd een 200mm F4 op FF verkiezen boven een 200mm F2.8 of APS-C gegeven dat ze even beeldvullend zijn en gezien met een zoomlens wordt gewerkt op de A7 II geeft je dit juist de vrijheid iets meer "risico" te nemen in dichter op je onderwerp te blijven. De FF combinatie zal ook nog eens vergevingsgezinder zijn op je techniek, mooiere kleuren geven en algemeen gezien een beter dynamisch bereik hebben. De A7II heeft ook meer dan een stop betere ISO prestaties dus ook daarvoor hoef je het niet te doen. Bedoelde je natuurlijk equivalent dan zal een 200mm F2.8 natuurlijk beter presteren dan een 70-200F4.

Ik volg je wel als je spreekt over de telezooms. Ik denk ook niet dat dit snel zal tevoorschijn komen.

Het blijft hopen op een goeie LA EA5

[Portmixus]

Tussen een A99II en A7II zou kiezen echt moeilijk zijn. Als de A99II in (stijgende) lijn ligt van wat de A77II t.o.v. de A77 geworden is, dan wordt de A99II heel nice! Wel benieuwd welke sensor ze gaan gebruiken 

Anderzijds is de kans groot dat je de A7-familie in verschillende smaken zal kunnen verkrijgen...voor elk wat wils!

Van bediening gaat de A99II wellicht beter zijn, grotere body betekent meer ruimte voor knoppen, joystick, etc...Maar ik ben zo gewend geraakt aan het compacte formaat en relatief lichte gewicht van de A7II (en zijn lenzen), dat is een voordeel dat niet te onderschatten valt! Je neemt een camera al eens gemakkelijker mee op stap als het geen bulk is. En uiteindelijk moet foto's nemen toch plezant zijn é  En zoals CeVe zei, fotograferen incognito is gemakkelijker als je geen kanjer van een camera voor iemand houdt...Daguitstapjes zijn gewoon leuker met een A7II dan een A99. 

Ondanks mijn kritische bemerkingen, moet ook toegeven dat ik de A7II ondertussen al best gewoonben geworden, je kan elke knop een eigen functie geven en ja...het selecteren van een lokaal scherpstelpunt is moeilijker maar ondertussen vind ik het al iets minder erg dan toen ik mijn impressie schreef. Er zijn zaken die na verloop van tijd minder een issue worden, andere zaken zullen dan misschien wel aan het oppervlak komen. 

Moet ook toegeven dat de combinatie van de Zeiss 55mm F1.8 met de A7II goud is...De helft van het plezier komt ook van deze lens!

Niet vergeten dat filmen met een E-mount camera altijd superieur zal zijn aan filmen met een A-mount camera! Vooral autofocus gewijs bedoel ik dan en de mogelijkheid om "vreemde" niet-Sony lenzen te gebruiken met een adapter. De lenzen voor E-mount zijn er gewoon veel beter aan scherpstelling tijdens filmen aangepast en er zijn ook veel meer scherpstelpunten verdeeld over het hele beeld...misschien doe je nu nog niet veel video, het is zeker een niet te overzien pluspunt!

In plaats van een dilemma is het bijna een luxeprobleem geworden! 

[.CeVe.]

Als laatste nog deze bedenking:

AF selectie, AF snelheid zelf, aantal punten, AFmanierselectie, ...

Veel van deze zaken zijn softwarematig te verbeteren (zie maar naarde A77 II update en bij update van een adapter moet je enkel de adapter opnieuw betalen)

Als je ziet hoe snel het verbeterd en evolueert moet je bij jezelf ook de vraag stellen als de A7 III wel deze punten verbeterd heeft, ga je dan de FF A mount lenzen adapten of omruilen naar FE lenzen?

Je kiest en bouwt een systeem gebasseerd op vandaag maar de minpunten die zwaar software-related zijn kunnen bij een volgende iteratie al verholpen zijn.

Ik kan natuurlijk niet voorspellen of Sony een FirmWare update zou uitbrengen om het aantal selecteerbare punten te verminderen of andere aanpassingen maar dit lijkt me niet iets dat lang zal aanslapen aangezien iedereen AF selectie sneller zal willen uitvoeren.

Het blijft een jong systeem.

[Arca1ne]

Ziet er zeer mooi uit :smileythumbsup:!

Ik was al lichte fan van E-mount, maar nu ze ook beeldstabilisatie in de body hebben gebracht, ben ik helemaal overtuigd. Ik hoop dat ze dit ook in al hun volgende modellen zullen implementeren

Ik ben echter ook van mening dat het aantal lenzen een nadeel vormt. Adapter lijkt me wel een mooie tussenoplossing, maar dekt het toch niet helemaal...

Nog een tijdje wachten op nieuwe lenzen mss?

[Portmixus]

Het gaat interessant worden om te zien wat Sony met IBIS (in body image stabilisation) gaat doen in de "lagere" E-mount modellen...het kost behuizingsruimte en geld om IBIS in te verwerken.

Mijn gok is dat we geen IBIS zullen zien in de lagere modellen, misschien de rumoured A7000 wel?

IBIS in de lagere modellen hoeft ook niet, op dat vlak heeft Sony geen nadeel t.o.v. Canon/Nikon/Fuji die allen ook gestabiliseerde lenzen uitbrengen zonder IBIS. Dat druk de prijs en bereikt veel meer mensen...(als je nu ziet aan welke dumpingprijzen de laagste E-mount bodies soms weggegeven worden  )

Ben ook stiekem benieuwd hoe Canon en Nikon gaan reageren op de FE-serie camera's van Sony...Canon heeft een (verwaarloosde) Eos M en Nikon heeft Nikon one (met een sensor dat Sony liever in een echte compact steekt  ) Ik zie Canon of Nikon geen IBIS implementeren...Als dat het geval is lijkt mij de Sony - Zeiss combinatie met stabilisatie echt een winner 

Ook knap trouwens dat Sony IBIS en lensstabilisatie weet te combineren! Had ik niet zien aankomen 

Over het aantal lenzen: moeten we natuurlijk relativeren: je zit met een systeem (A7) dat een jaar oud is...en er zijn alweer enkele mooie lenzen voor dit jaar voorgesteld en hoogstwaarschijnlijk komen er nog enkele die nu nog geheim zijn